..........บนเส้นทางยาวไกลในโลกกว้าง
ไม่อ้างว้างเดินคู่ไปดังใจฝัน
หินทุกก้อนในร่องทางที่ผ่านกัน
มีสักอันบ้างไหมดังใจปอง
เพื่อนคนหนึ่งร่วมฝันวันข้างหน้า
ร่วมไขว่ขว้าร่วมค้นหาสิ่งทั้งผอง
ทางรถไฟยาวไกลสุดตามอง
อยากร่วมลองเดินกันไปไกลสุดไกล
ทางเส้นนี้ถึงดวงดาวหรือเปล่าหนอ
มีใครรออยู่ตรงนั้นกันบ้างไหม
นางฟ้าล่ะอยู่ที่ไหนไกลออกไป
ทางรถไฟสายเวลาพาก้าวเดิน
หรือแค่เพียงพัทยาแหล่งขยะ
ที่เพียงจะแลกกินอิ่มยามขาดเขิน
ทางรถไฟสายสุดท้ายไม่ไกลเกิน
หากเราเดินข้ามเวลามาหากัน
...............................................................................
"หลังจากวันที่ฝนตกเป็นขยะ"
........ทางรถไฟสายยาวลับดับลงแล้ว
พร้อมกับแนวซากเศษมหาศาล
ฝนตกแล้วตกอีกนานวันวาน
กองขยะไหลผ่านบ้านของเรา
ก่อนวันนั้นยังฝันร่วมกับเพื่อน
ดูลางเลือนเศร้าหมองคล้ายกับเหงา
ชวนเพื่อนเล่นอยากให้คลายบรรเทา
เพื่อนดูเศร้าบอกเล่าอย่างเลื่อนลอย
นี่หรือฝนที่ตกเช่นเป็นขยะ
เพื่อนคงจะดีใจหายเหงาหงอย
คิดถึงเพื่อนได้แต่แลตั้งตาคอย
เพื่อนเหม่อลอยวันนั้นว่าหาไม่พอ
ทางรถไฟสายนี้ไม่มีเพื่อน
รถไฟเคลือนพาเพื่อนไปแห่งใดหนอ
พัทยาเมืองขยะที่เพื่อนรอ
ว่าแม่พ่อวันหนึ่งนั้นจะพาไป........................
......................................................................
เหตุที่ชอบเพราะ....
.......เรื่องของหินที่จริงชอบทุกบท
สุดรันทดการจากไปเพื่อนหิวโหย
จากลาลับไม่กลับมาคล้ายบินโบย
จากไปโดยไม่กล่าวลาให้ข้าฟัง
ความทรงจำฝังจิตคิดแล้วเศร้า
เพื่อนของเราห่างหายคล้ายถูกฝัง
อนาคตที่คนหมิ่นมีหรือยัง
ยังอยากฟังเพื่อนเล่าเรื่องยาวนาน
..............................................................
เชื่อมโยงกับชีวิตตนเอง........
เมื่อวัยเด็กผ่านฝันอันยิ่งใหญ่
ทางรถไฟสายยาวเคยก้าวผ่าน
นับไม้หมอนบนทางเดินเมื่อวันวาร
ผ่านเลยนานยังจำฝันวันที่เดิน
ทางรถไฟเหมือนนำพาให้มาพบ
เหล่ามานพเทพเทวาที่เหาะเหิร
เหล่านางฟ้าอัปสราร่ายรำเพลิน
แม้นก้าวเดินเทพล้อมทั่วไม่กลัวใคร
.........................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น